Yaz kızıyım ya ben:P

İçim inanılmaz kasvetli ve hüzünlü.. Görseniz depresyona girmiş dersiniz,gözlerimde bir uyku hali.. Kimseyle konuşmama isteği.. Aslında eve gitsem hepsi geçer biliyorum.. Bu havaları sevmiyorum ki ben.. Hiçbir sorun yokken beni bu hale sokuyorsa intiharların nedenini anlıyorum.. Aslında araştırılsa eminim böyle havalarda artıyordur intiharlar.. İsveç bilim insanlarına sormak lazım:) Hava kapalıyken daha mı çok etkiliyor ki sevdiklerinden uzak olmak.. Aklımda sürekli ailem var.. Şimdi onlarla olup,mutfakta o bensiz oturdukları masada annemin ellerinden güzel bir kahvaltı,sıcak bir çay içmek vardı.. Ama olmuyor işte.. Hayat hiç planlamadığınız bir şekilde ilerliyor.. Mesela biraz yazsam kafam dağılır diye başladığım yazıya,cümleler beynimde dönse de ellerimin klavyeye gitmeyesi geldiği için son veriyorum.. Hoşçakalın..